به گزارش خبرواژه، سعید پورشعبانیان کارگردان نمایش «قصه خورشید و ماه و لیلا» که در بخش کودک سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان حضور دارد، درباره محور اصلی این اثر توضیح داد: این نمایش به گردش خورشید، ماه و سیارات منظومه شمسی میپردازد. در روز تولد لیلا، روز و شب جابهجا شده و نظم طبیعی از بین میرود؛ اتفاقی که موجب پژمردگی گیاهان، برهم خوردن زمان و نگرانی خانواده میشود. لیلا برای حل این بحران به آسمان سفر میکند.
آسمان؛ منبعی برای افسانه و کنجکاوی
پورشعبانیان با اشاره به جذابیت آسمان برای بشر گفت: از آغاز خلقت، آسمان همواره موضوع پرسش و کنجکاوی انسان بوده و افسانههای بسیاری درباره ستارگان و سیارات شکل گرفته است؛ افسانههایی که ریشه در خیالپردازی بشر دارند. وی بیان کرد که این کنجکاوی در کودکان نیز وجود دارد و نمایش او علاوه بر روایت داستانی، جنبه آموزشی و علمی نیز دارد.
ارزیابی کارگردان از جشنواره امسال
این کارگردان درباره کیفیت جشنواره امسال عنوان کرد: در بخش کودک آثار خلاقانه و قابل توجهی ارائه شده که چه از نظر متن و چه اجرا، سرشار از نگاههای تازه و نوآورانه هستند. هرچند جشنواره کمی با عجله برگزار شد و شرایطی خاص داشت، اما میزان استقبال عمومی نسبت به سالهای گذشته اندکی کاهش یافته است؛ هرچند سالنها همچنان پر بودهاند.
به گفته او، جداسازی بخش نوجوان از کودک اقدامی درست بوده، اما همچنان نمایشهای حوزه نوجوان از رشد کافی برخوردار نیستند و تعداد آثار تولیدی برای این گروه سنی کم است. وی تأکید کرد که تئاتر نوجوان نیازمند توجه جدیتری است و نباید این گروه سنی فراموش شود.
تلاش برای برانگیختن تخیل کودک
پورشعبانیان ضمن اشاره به تنوع و تازگی آثار کودک در جشنواره گفت: ورود اساطیر، شاهنامه و عرفان به زبان کودکانه و بهبود شیوههای اجرایی باعث شده نمایشهای امسال متفاوتتر و حرفهایتر باشند. دیگر دکورهای خالی یا پرزرقوبرق دیده نمیشود و آثار از منظر اجرایی کارآمدتر هستند.
او درباره ویژگیهای اجرای نمایش خود توضیح داد: «نمایش کودک ذاتاً فانتزی است، زیرا کودک با خیال متولد میشود و با فانتزی زندگی میکند. در اجرای این نمایش تلاش کردم فضایی مملو از نشاط و خیال ایجاد کنم. از مستقیمگویی و نصیحتگری دوری کردم تا تخیل کودک آزاد شود. کودک تا از کاری لذت نبرد با آن همراه نمیشود، بنابراین تلاش کردم مفاهیم را در قالب فانتزی و غیرمستقیم منتقل کنم.»
