یافتههای تازه علمی نشان میدهد گروه خونی میتواند بر خطر بروز سکته مغزی زودرس اثر بگذارد؛ بهطوریکه زیرگروه A1 با افزایش احتمال لختهشدن خون، ریسک سکته پیش از ۶۰ سالگی را بالا میبرد، در حالی که گروه خونی O با خطر کمتر همراه است.
به گزارش خبرواژه، این نتایج حاصل مطالعهای گسترده بر دادههای ژنتیکی بیش از ۱۷ هزار فرد دارای سابقه سکته مغزی و نزدیک به ۶۰۰ هزار فرد سالم است. پژوهشگران میگویند ژنتیک—even در سنین جوانی—میتواند نقشی تعیینکننده در سلامت قلب و مغز داشته باشد.
نقش زیرگروه A1 در افزایش ریسک سکته
زیرگروه A1 از گروه خونی A دارای آنتیژنهای بیشتری روی گلبولهای قرمز است؛ عاملی که میتواند احتمال تشکیل لختههای خونی را افزایش دهد. با این حال، دانشمندان هنوز دلیل دقیق این ارتباط را نمیدانند و احتمال میدهند سازوکارهای مرتبط با انعقاد خون و عملکرد عروق در این میان نقش داشته باشد.
تفاوت سکتههای زودرس و دیررس
تحلیلهای ژنتیکی نشان میدهد سکتههایی که در سنین پایین رخ میدهند، از نظر مکانیسم با سکتههای دیررس تفاوت دارند. پس از ۶۰ سالگی، اثر گروه خونی بر ریسک سکته کمرنگتر میشود و عواملی مانند رسوب چربی در شریانها و بیماریهای مزمن قلبی نقش پررنگتری مییابند.
سایر گروههای خونی چه وضعیتی دارند؟
بر اساس یافتهها، افراد با گروه خونی B نیز حدود ۱۱ درصد بیشتر در معرض سکته مغزی قرار دارند. همچنین پژوهشهای پیشین نشان دادهاند نواحی ژنتیکی مرتبط با گروه خونی (ABO locus) با لختههای وریدی، رسوب کلسیم در شریانها و افزایش خطر حمله قلبی ارتباط دارند.
نظر متخصصان
دکتر استیون کیتنر، متخصص عروق و نویسنده ارشد مقاله می گوید: «سکتههای زودرس میتوانند جان فرد را تهدید کنند و افرادی که از مرگ نجات پیدا می کنند نیز ممکن است حتی بعد از بهبود از سکته با مشکلات جسمی و محدودیتهای عملکردی طولانیمدت مواجه شوند. شناخت نقش ژنتیک و گروه خونی میتواند به طراحی روشهای پیشگیری دقیقتر و هدفمندتر کمک کند.»
با این حال، پژوهشگران تأکید میکنند افزایش ریسک در افراد دارای زیرگروه A1 نسبی و محدود است و نیازی به آزمایشها یا مراقبتهای ویژه فراتر از توصیههای عمومی سلامت وجود ندارد. آنها خواستار انجام مطالعات بیشتر با نمونههای متنوعتر از نظر نژادی و جغرافیایی برای درک دقیقتر دامنه این نتایج هستند.
برای دنبالکردن تازهترین پژوهشهای سلامت و پزشکی، خبرواژه را بخوانید.
