اولین درس جراحی: زیبایی بیمار هرگز نباید قربانی شود
به گزارش خبرواژه، نخستین زن فارغالتحصیل جراحی در ایران، دکتر تاجالملوک مشکوه حضرتی، در گفتوگویی با مجله «زن روز» تجربههای بیش از سی سال فعالیت خود در عرصه جراحی را روایت کرد. او تاکید دارد که در تمام این سالها، اولین درس مهم برایش این بوده که زیبایی بیمار هرگز نباید قربانی درمان شود.
آغاز مسیر پزشکی و اولین تجربهها
دکتر حضرتی در سال ۱۳۰۵ خورشیدی از روسیه در رشته جراحی و سرطانشناسی تخصص گرفت و در سال ۱۳۱۴ موفق شد اجازهنامه پزشکی را به عنوان نخستین زن پزشک و جراح ایرانی دریافت کند. او در دیماه ۱۳۵۵ به خبرنگار مجله «زن روز» گفت: «سال ۱۳۲۴ شروع به کار کردم. معالجه شکستگیها در ابتدا برایم سختترین کار جراحی بود و تصور میکردم قدرت انجام آن را ندارم اما کمکم موفق شدم و این کار برایم عادی شد.»
تجربه سخت اما غرورآفرین
در سال ۱۳۳۰، با حوادث سیاسی و تیرخوردگیهای متعدد، دکتر حضرتی اولین بار با استخوان سر و کار پیدا کرد: «مثلا پا شکستهای را آوردند که یک استخوان ران او شکسته بود و میخواستم در آن میخ بگذارم. وقتی چکش را به دست گرفتم و شروع به کوبیدن میخ روی استخوان کردم، همه پرستارها هاج و واج مانده بودند. خودم حال فاتحی را داشتم که کاری غیرممکن انجام داده و دارد یک کار مردانه میکند!»
چالشها و موفقیتهای جراحی زنان
دکتر حضرتی اشاره میکند که بسیاری از زنان ترجیح میدهند پزشکشان زن باشد: «بسیاری از زنهایی که برای عمل نزد من میآیند میگویند خدا را شکر که مجبور نیستیم زیر دست جراح مرد برویم.» از جمله چالشهای حرفهای او، عملهای دشوار زایمان و جراحیهای پیچیده بوده است؛ مانند زنی که جفت او در رحم گیر کرده بود یا پسر جوانی که دستش کاملاً بریده شده بود و نیاز به دوخت دقیق تمام عضلات و اعصاب داشت.
رویکرد حرفهای و انگیزه خدمت
دکتر حضرتی تاکید دارد که زنان جوان و سالم باید دنبال علم طب بروند تا از این طریق خدمتگزار جامعه باشند. او همچنین نخستین بیمارستان مادر در تهران را تاسیس کرده و سی سال مدیریت آن را بر عهده داشته است.
تجربه دکتر حضرتی نشان میدهد که صبر، مهارت و احترام به بیمار، رمز موفقیت در جراحی است و هیچ کاری، حتی دشوارترین آنها، نمیتواند از عزم یک جراح واقعی بکاهد.
