از چالش اجرای برنامه طنز در رادیو تا تعریف کردن مو به موی کتاب‌ها در پادکست محمدرضا قلمبر مجری رادیو از سختی‌های اجرای برنامه‌های طنز و پادکست خود با نام «نیمکت کاغذی» که درباره تعریف کردن قصه کتاب‌ها است، گفت.
محمدرضا قلمبر مجری و بازیگر رادیو درباره فعالیت‌های این روزهای خود به خبرنگار خبرواژه بیان کرد: در حال حاضر تنها برنامه زنده رادیویی من، برنامه «خورجین» است که از شنبه تا چهارشنبه ساعت ۷:۳۰ صبح از شبکه نمایش، پخش می‌شود. این برنامه به تهیه‌کنندگی نسیم صباغان و با همراهی نسرین زارع به عنوان مجری، به صورت تعاملی و با محوریت طنز تولید می‌شود. برنامه «خورجین» هر بار موضوعی را از زوایای مختلف بررسی می‌کند و شامل بخش‌هایی مانند چالش، پرسش و پاسخ و نمایش‌های زنده رادیویی است.
اولین برنامه های رادیو صبا با من شروع شد
وی درباره پیشینه کاری خود گفت: کار من در رادیو از رادیو جوان آغاز شد و پس از مدتی به رادیو صبا پیوستم. من از جمله افرادی بودم که اولین برنامه‌های رادیو صبا را پس از تغییر نام از رادیو فصلی به رادیو صبا اجرا کردم. شادروان فریدون ارکانی تهیه‌کننده این برنامه‌ها بود و به جرئت می‌توانم بگویم که اولین برنامه‌های رادیو صبا با من شروع شد.
قلمبر درباره برنامه «صبح صبا» گفت: این برنامه با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و من سال‌ها با همراه همکارانی مانند مهبد قناعت‌پیشه و گلچهره زند آن را اجرا کردم. ترکیب صدای من و مهبد قناعت‌پیشه به جذابیت برنامه افزود. پس از مدتی، مدیریت رادیو صبا تصمیم گرفت من را از برنامه «صبح صبا» خارج کند و به جای آن، برنامه‌ای تعاملی با عنوان «دو طرفه» را به من سپرد. برنامه «دو طرفه» ابتدا ساعت ۸ صبح پخش می‌شد، اما پس از مدتی به ساعت ۹ تغییر کرد. با توجه به برنامه‌های فشرده‌ام، به مدیران گفتم اگر ساعت برنامه باز هم تغییر کند به علت حضور در نمایش های رادیویی دیگر نمی توانم این برنامه را اجرا کنم اما باز هم ساعت برنامه تغییر کرد و به نوعی پایان ناخواسته همکاری من با این شبکه بود.
این مجری رادیو که در فضایی طنازانه برنامه ها را اجرا می کند در این باره یادآور شد: برنامه‌های من معمولاً در حوزه طنز بوده‌اند و برخی از آنها شاخص شده اند. یکی از اینها آیتم «گزینه‌های روی میز» بود که در صبحگاه رادیو جوان پخش می‌شد. برنامه‌هایی مانند «سفره صبا» نیز خیلی مورد توجه قرار گرفتند. این برنامه‌ها فضای طنز خاصی داشتند که در رادیو به خوبی درک می‌شد.
شوخی‌های نامناسب مجری در رادیو یا تلویزیون برنامه را با شکست مواجه می‌کند
قلمبر درباره برخی شوخی‌ها در رادیو و تلویزیون که گاهی به تمسخر شبیه می شود، گفت: در رادیو، مخاطب مجری را نمی‌بیند، بنابراین لحن و بیان مجری بسیار مهم است. هر کس باید در حوزه توانایی‌های خودش قدم بردارد. تقلید از دیگران یا شوخی‌های نامناسب قطعاً شما را با شکست مواجه می‌کند. من به چنین روش‌هایی اعتقادی ندارم. به نظر من، طنز زمانی به وجود می‌آید که چندین عامل دست به دست هم دهند و لحظه‌ای خاص ایجاد شود.
وی اضافه کرد: من فکر نمی‌کنم حتی ۳ درصد مخاطبان از چنین شوخی‌هایی خوشحال شوند. وقتی در یک جمع ۱۰ نفره شوخی می‌کنیم و یک نفر را سوژه قرار می‌دهیم، ممکن است بقیه بخندند، اما در رادیو و تلویزیون این اتفاق نمی‌افتد. در رسانه، باید از یک دایره بسیار کوچک‌تر و سخت‌تر عبور کنید. مخاطب حق دارد شوخی‌ای را نپسندد، چون ممکن است چیزی از آن درک نکند. این مانند آن است که من با همکارم روی آنتن کدهایی را رد و بدل کنم که فقط خودمان بفهمیم و مخاطب نفهمد که چنین کاری کاملاً بی‌ربط است.
قلمبر درباره سختی کار طنز در رادیو گفت: کار طنز در رادیو بسیار سخت است و بسیاری به راه‌های ساده‌تر روی می‌آورند، مانند تکرار بیش از حد یک شوخی تا جایی که به بی‌مزگی برسد و اسم آن را کمدی تکرار بگذارند. در حالی که این کار کمدی نیست.
وی در پایان درباره تولید پادکست «نیمکت کاغذی» بیان کرد: من عاشق تعریف کردن هستم و فکر می‌کنم در این زمینه توانایی دارم. در پادکست «نیمکت کاغذی» قصه‌هایی را بدون تحریف و از زاویه دید خودم تعریف می‌کنم. این برنامه خلاصه داستان نیست، بلکه من داستان را مو به مو تعریف می‌کنم. مثلاً داستان «جیرجیرک» از چخوف را تعریف کردم و سه قسمت پادکست شد. در قسمت صفر پادکست هم درباره چرایی این کار یعنی تعریف کردن کتاب ها توضیح داده ام و گفته ام که یک کتاب خودش به تنهایی وجود دارد. یکی آن را می‌خواند، برخی فیلم و سریال آن را ساخته‌اند. برخی خلاصه‌اش کرده اند و حالا یک مدل دیگر هم این است که آن را تعریف کنیم.
