آرش اسحاقی، کارگردان مستند «پیکار با پیکر»، از ساخت اثری پرده برداشت که به تاریخ مجسمهسازی در ایران میپردازد؛ تاریخی که به گفته او، همواره مورد انکار قرار گرفته است.
به گزارش خبرواژه، اسحاقی در گفتوگو با ایسنا توضیح داد که این مستند، که در جشنواره حقیقت به نمایش درآمده، سرگذشت مجسمهسازی ایرانیان را از دوره پیشاایلامی تا جهان معاصر دنبال میکند. او جرقه نخستین ایده را جملهای از هرودوت دانست که گفته بود: “ایرانیان با رویکرد یکتاپرستی هیچگاه مجسمهسازی نداشتهاند.”
کارگردان «پیکار با پیکر» ادامه داد: “فیلم به شکل خطی از دورههای پیشاایلامی، ایلامیان، مادها و هخامنشی آغاز میشود و تا جهان معاصر، سرگذشت مجسمهها و آنچه بر آنها گذشته را روایت میکند.”
پژوهش و چالشهای تولید
اسحاقی درباره زمان تولید این مستند گفت: “پژوهش این فیلم از سال ۱۴۰۰ شروع شد و تا چند ماه قبل ادامه داشت. نزدیک به چهار سال برای پژوهش، تولید و نهاییسازی زمان صرف شده است.”
وی افزود: “از جمله چالشهای اصلی ساخت این مستند، عدم دسترسی به بسیاری از آثار تاریخی ایرانی بود که در موزههای خارج از کشور نگهداری میشوند. تیم ما مجبور شد از آرشیوها و عکسها استفاده کند و در برخی موارد، نماها بازآفرینی شود. همچنین محدودیتهای فضای شهری و کمبود منابع مکتوب در حوزه تاریخ مجسمهسازی در ایران از دیگر مشکلات پیشرو بود.”
هوش مصنوعی و اصالت تصویرسازی
این کارگردان درباره استفاده از هوش مصنوعی تأکید کرد: “ما از این فناوری برای تصویرسازیهای گذشته استفاده نکردهایم.”
اهمیت مستند و نقد جایزهمحوری
اسحاقی درباره اهمیت اثر خود بیان کرد: “در زمانهای که پیوسته تاریخ ما معمولاً انکار میشود و به نمادهای ملی این سرزمین کهن، سنگ میزنند، خوشحالم این کار ساخته شده تا رهاورد تاریخ چندهزارساله ایرانزمین را به بیننده یادآوری کند.”
او همچنین به نقد جایزهمحوری در سینمای مستند پرداخت و گفت: “سینمای مستند سالهاست شبیه مسابقات ورزشی شده و همه به سمت جام و تندیس حمله میبرند، به همین دلیل چند دهه است که در سینمای مستند با فیلم جریانساز یا جریان سینمایی تاثیرگذار روبرو نمیشویم.”
برای مشاهده جدیدترین اخبار سینما و مستندهای ایرانی، به خبرواژه مراجعه کنید.
